Zangoçlar iki kısımdır; Müslüman görünen zangoçlar, Müslümanlar dışından zangoçlar.
Tarihte Müslüman görünen en büyük ve zararlı zangoç Abdullahb. Übey b. Selül adlı Medineli zangoçtur.
Kur’an-ı kerimde bu haine dair ayetler de vardır, hatta Münafikun adında bir sure de zangoçlardan ve zangoçluktan bahseder.
Münafık kelimesiyle tıpa tıp eşleşen zangoç kelimesini Diriliş Ertuğrul dizisinden öğreniyoruz.
Müslümanların uğradığı her zarara kıs kıs gülen ve seyreden bu hain,hanın temizlikçisi ve ayakçısı olup kambur, kutsuz, elleri titreyen her gelene ağam diyen her gidene paşam diyen bir Hristiyan’dır. Ancak haddi zatında Hristiyan haçlıları derinden organize eden katmerli bir haindir. İşi gücü Müslüman obaları birbirine kırdırmak olan Zangoç’un kimliği nihayet Ertuğrul tarafından keşfediliyor.
İslam tarihinde Münafıkların lideri Abdullah b. Übey b. Selüldür: Kendisinin ve bağlılarının peygamberimizin Medine’ye ayak basışıyla beraber krallık ve önderlik hayalleri suya düşmüştü. Zira Evs ve Hazreç kabileleri Müslüman olmuşlar rasülüllah ne derse ona uyuyorlar, nereye çağırırsa oraya gidiyorlar, ne emrediyorsa yapıyorlar neden menediyorsa tutuyorlardı.
Bu adamın ve bağlılarının kalplerinin peygamberimize ve onunla hicret ederek gelenlere sonra onlara yardım eden Medinelilere karşı haset ve kinle dolması garip değildir.
Bunlar ikiyüzlülükleriyle doğru yoldan saptılar, devamlı Müslümanlara eziyette bulundular. Barış günlerinde tehlike oluşturdular zira Peygamber ve Müslümanlar onları dillerinin ucuyla da olsa Müslüman olarak biliyorlardı. Hâlbuki kalplerinin derinliklerinde küfür gizliyorlardı.
Zangoçlar Müslümanları bölmek için Kuba’daki peygamberimizin hicret sırasında inşa ettiği ilk mescidin karşısına bir mescit yaptılar ve Müslümanları buraya çekmek için efendimizi namaz kıldırmaya çağırdılar. Ama gerçek niyetleri peygamberimize bildirildi ve gitmedi. Bu mescit “mescid-i dırar” adıylaayetlerde anlatılır.
Münafıkların en büyük zararı Uhut savaşı sırasında oldu, Übey b. Selül 300 adamıyla yoldan geri döndü ve büyük zaafa neden oldu.
Hendek savaşında ise bu zangoçların görevi Hristiyan, Yahudi, bedevi, müşrik ne varsa Müslümanlar aleyhine organize etmek oldu. Ama Allah’ın hesabı her zaman tutan bir hesaptı ve zangoçlar her zaman hüsrana uğradılar.
Peygamber efendimizin Medine’deki 10 yılı bir bakıma Mekke’deki 13 yıldan daha çetin geçmişti denebilir. Görüldüğü gibi burada mücadele hattı (Müşrikler- Münafıklar- Hıristiyanlar- Yahudiler olmak üzere) dört noktada yoğunlaşmıştır.