Bozkırdan esen sert yel,gökyüzünden şehrin üzerine aralıksız yağan karı savuruyor, soğuk kendini iyiden iyiye hissettiriyordu. Durakta bekleyen esmer çocuk, çevresini kolaçan ediyordu.
Gitmesi gereken merkez postanesi, beklediği yerden iki durak uzaktaydı. Postaneye gidip, yazdığı kahırlı mektubu köye gönderecekti… “Baba! Beni, hiç kimseyi tanımadığım bu şehre neden getirdin? Köyde okul yok muydu? Beni tekrar köye götür…” Bu satırlarını ağlayarak yazmıştı. O durakta beklerken birkaç kişi daha geldi. Saçı sakalı birbirine karışmış, iri yarı sarışın adam dikkatini çekti. Ondan rahatsız oldu; ama saygısından dolayı, kendisinden büyük olan adam ile selamlaşmak istedi.
Esmer çocuk, sağ elini kalbinin üzerine koyarak:
- Selamünaleyküm, dedi.
Dev yapılı sarışın adam hiddetlendi:
- Ne istiyorsun? diye sordu ve ona nefretle bakarak yeretükürdü.
Kucağında kıpırdayan bir şey vardı. Esmer çocuk bu dev yapılı adamdan bayağı korkmuştu. Yavaşça kenara çekildi. Durağın fazla rüzgâralmayan tarafına,üzerinde kurt resmi olan bir afiş asılmıştı.
“Rock Konseri! Yer: Belediye Kültür Merkezi. Tarih: 16.12.1986, , saat 18:00”.
Esmer çocuk, kurdun suretini görünce, yakın bir akrabasını görmüş gibi içten sevindi ve: “Hey, bu bizim koyun sürüsüne dalan saldırgan kurt değil mi? Babam doru aygıra binip kovaladığında, köpeğimiz AkBakayile boğuşan kurt değil mi?” diye geçirdi içinden.Esmer çocuk bu gurbet elde, nedense afişteki kurt resmini görünce, bir tanıdığını görür gibi olmuştu.
Tam o sırada, dev yapılı adamın kucağındaki köpek yavrusu,onun kucağından yavaşçasıyrılıp yere inerek, titrek ve ince sesiyle kurda bakarak havlamaya başlamasın mı?
Dev yapılı sarışın adam, esmer çocuğa bakarak,onun anlamadığı bir dilde köpeğini uyardı:
- Titi, prekrati[1]” dedi.
Cüssesi yumruk kadar olan köpek yavrusu Titi ise durmadan havlıyordu. Esmer çocuk, şaşkın bir halde ona bakıyordu. O anda rüzgâr biraz daha şiddetlendi ve uğuldayan rüzgâr afişi olduğu yerden söktü, çıkardı. Kurt resmi yere düştü ve karın üstünden kayarak Titi’yedoğru yaklaştı. Zavallı köpek eniği öyle korktu ki, korkusundan altına kaçırdı ve esmer çocuğa sığındı. Esmer çocuk da ayakları titreyen köpek yavrusunu yerden hafifçe kaldırarak sahibine teslim etti.
Dev yapılı sarışın adam Titi’yialıp paltosunun içine sokuverdi; ama esmer çocuğa teşekkür bile etmedi. Sahibinin sıcacık koynuna yerleşen Titi, tıpkı bir yuva gibi olan adamın koynundan bedenine göre biraz büyük olan başını dışarı çıkartmış, düğme gibi parıldayan gözleriyle etrafa bakıyordu… Ama fotoğrafta daki olsa, kurdun suretinden öyle korkmuştu ki, sesini dahi çıkaramıyordu.
Kar lapa lapa yağıyor, rüzgâr yağan karı savuruyordu. Hava soğuktu, otobüs ise gelecek gibi değildi…
[1]Titi, yeter artık sus!
Çeviri:Gülhanıs Arıstanova